Sinbad deitzen zidan / Francisco Castro ; ilustrazioak, Manel Cráneo ; itzulpena, Jorge Giménez Bech

Aitonak gauza arraroak egiten ditu. Dena ahazten du. Mundu guztiari aldatzen dio izena, baita 10 urteko bere biloba Paulori ere, Sinbad deitzen baitio, ipuinzaharreko marinel haren izenaz. Paulok borroka egingo du aitonaren gaixotasunaren aurka, jarrera ulerberaz, konplizitatez eta, batez ere, maitasun handiz. Gauzak itsusi jartzen direnean, Paulo izango da nola jokatu asmatuko duen bakarra, bere haur begiradaz helduek baino haratago ikusten baitu... Paulo -edo Sinbad Marinela- da aitona ulertzen duen bakarra, eta aitonaren gaixotasunaren aurka borrokatuko da, baina baita ere helduen aurka, eta batez ere berekoikeriaren aurka.